Bewijsbeslag bij bedrijfsfraude in 3 stappen

Bewijsbeslag is een relatief jong fenomeen dat bedrijven steeds vaker inzetten bij een vermoeden van bedrijfsfraude. Het is een ingrijpend dwangmiddel om bescheiden veilig te stellen. Bij het begrip ‘bescheiden’ kunt u denken aan akten, geschriften, geluidsopnames, bankafschriften, e-mails en/of andere computerbestanden. Zelfs gegevens in de cloud kunnen worden ‘beslagen’. Maar wanneer en hoe kunt u rechtsgeldig bewijsbeslag leggen?

Het middel bewijsbeslag wordt steeds vaker gebruikt en zal waarschijnlijk nog vaker gebruikt gaan worden naarmate in (digitale) procedures steeds minder ruimte bestaat om eerst na aanvang van de procedure bewijs te leveren, bijvoorbeeld door het doen laten horen van getuigen. Het belang om vóór aanvang van een procedure bewijs te vergaren op basis waarvan de proceskansen beter in kunnen worden geschat wordt dus enkel groter.


Bewijsbeslag heeft echter nog geen specifieke wettelijke grondslag. Alleen in gevallen van (dreigende) inbreuken op intellectueel eigendom kent de wet een specifieke regeling. In 2013 heeft de Hoge Raad de praktijk wel enkele regels en handvatten gegeven voor het leggen van bewijsbeslag buiten het intellectueel eigendom.


Aan welke vereisten moet u voldoen om bewijsbeslag te kunnen laten leggen?


Stap #1 – Verlof


Voordat u een deurwaarder op pad stuurt om bewijsbeslag te laten leggen, moet u toestemming hebben van een voorzieningenrechter. Met een verzoekschrift vraagt u daarvoor verlof. In uw verzoek moet u op grond van artikel 843a Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering aannemelijk maken dat er:


  • een rechtmatig belang is om
  • bepaalde bescheiden te beslaan
  • aangaande een rechtsbetrekking waarbij u partij bent.


Simpel gezegd, ‘fishing expeditions’ zijn niet toegestaan. Bewijsbeslag is niet bedoeld om eerst inzage van een grote hoeveelheid informatie te verkrijgen om vervolgens te beoordelen of er wel bewijs is. De bescheiden moet u daarom zo nauwkeurig mogelijk omschrijven in uw verzoekschrift. Let wel: de beslagen bescheiden blijven voor u geheim totdat een rechter in een opvolgende procedure (de eis in de hoofdzaak) heeft beslist dat u ook daadwerkelijk recht heeft op afgifte of inzage.


Stap #2 – Beslag


Nadat de rechter het verlof heeft verleend zal de deurwaarder, al dan niet met behulp van een officier van justitie, een ICT-specialist en/of sleutelsmid, het daadwerkelijke beslag leggen. Van het beslag maakt de deurwaarder op locatie proces-verbaal op. In het geval van een beslag op vertrouwelijke informatie kan hij twee processen-verbaal opmaken: u krijgt een globale omschrijving van de beslagen bescheiden, de beslagene krijgt een gespecificeerde lijst. Doorgaans zal een onafhankelijke derde de beslagen in bewaring nemen totdat in de hoofdzaak is beslist.


Soms zal vanwege de grote hoeveelheid gegevens een kopie worden gemaakt van alle aanwezige bescheiden, bijvoorbeeld van de gehele harde schijf of cloud. Vervolgens maakt de deurwaarder een nadere selectie van de bescheiden die onder de reikwijdte van het verlof vallen. Uitsluitend de geselecteerde bescheiden vallen dan onder het beslag, de resterende kopieën moeten worden vernietigd.


Stap #3 – Eis in hoofdzaak


U moet uw eis in hoofdzaak binnen relatief korte periode na de beslaglegging (doorgaans binnen twee weken) instellen om uiteindelijk afgifte of inzage van de bescheiden te verkrijgen. In de procedure komt aan de orde of u als eiser een rechtmatig belang hebt bij uw vordering tot afgifte van de (beslagen) bescheiden. Dat kan in kort geding, maar ook in een bodemprocedure.


Wilt u meer informatie? Vraag een gratis telefonisch adviesgesprek aan via info@fraude.nl.

Misschien vind je dit ook interessant?

marcel-pfeijffer
door Marcel Pfeijffer 22 mrt., 2024
Marcel Pheijffer is hoogleraar (forensische) accountancy aan Nyenrode Business Universiteit en Universiteit Leiden. Elk kwartaal schrijft Marcel een blog over fraude en fraudebestrijding.
11 mrt., 2024
Met beveiligingstechniek alleen houd je als ondernemer fraude niet buiten de deur. Jouw zwakste schakel zijn je medewerkers. Fraudeurs maken gretig gebruik van ‘hun’ menselijke zwakte. Dat noemen we social engineering. Manipulatie-tactieken om vertrouwelijke informatie te bemachtigen, om toegang tot systemen te krijgen of om ongeautoriseerde acties uit te voeren. Met als gevolg: financiële en (mogelijk) imagoschade. Hoe voorkom je dat als bedrijf? Social engineering heeft veel verschillende gezichten. Het meest bekend (en meest voorkomend) is phishing: de fraudeur stuurt e-mails die lijken op legitieme communicatie, met als doel werknemers te verleiden tot het verstrekken van vertrouwelijke informatie, zoals gebruikersnamen, wachtwoorden of financiële gegevens. Ook veel voorkomend is identiteitsfraude. De fraudeur doet zich voor als iemand anders (bijvoorbeeld als een medewerker, manager of externe serviceprovider) en probeert op basis van deze valse identiteit informatie te krijgen of toegang tot gevoelige systemen. Deze ‘vermomming’ kan heel ver gaan. Denk aan deep fake waarbij door stem-imitatie of video-manipulatie geluid en beeld worden ingezet die niet van echt zijn te onderscheiden. Zeker met de opkomst van AI worden dit soort technieken nog geniepiger.
Meer
Share by: